حالا سوال اینجاست که آدیش با این همه تحریم چطوری بیشتر تجهیزاتش رو از خارج وارد می کنه؟
خیلی راحت، از طریق دلال هاش توی دبی و بعضی کشورهای اروپایی از جمله اسپانیا و سوئد، همونایی که ما بهشون میگیم کاسبان تحریم. اینا میان یه دفتر خارج از ایران میزنن، اسم یه بابای خارجی هم میزنن به عنوان صاحب شرکت ولی همه چیز زیر دست چند تا وطن فروش می چرخه که این وسط کلی هم پول به جیب میزنن. بعنوان نمونه می شه به شرکتی به اسم زافرتک اشاره کرد.
زافرتک مثلا یک شرکت تو اسپانیاست با یک دفتر تو تهران که نقش واسطه بین آدیش و شرکت های خارجی که درحالت عادی حاضر به معامله با یک شرکت ایرانی نیستن، رو بازی می کنه. زافرتک جنس مورد نظر آدیش رو از وندرهاش خریداری میکنه و بعد یک دلال دیگه که بعدا راجع بهش صحبت خواهیم کرد، پول رو از دبی به حساب شرکت های طرف قرارداد زافرتک می ریزه. این جوری آدیش به جنسش میرسه و شرکت طرف قرارداد هم فکر می کنه داره با یک شرکت خارجی معامله میکنه و پولش رو هم که ازخارج از ایران دریافت میکنه. تو اسناد هم دست می برند که کسی نفهمه مقصد نهایی ایرانه. این جوری آب از آب تکون نمی خوره.
به این مدارک یه نگاه کنید، تو تصویر اول می بینید که زافرتک جنس ها رو از وندرهای کره ایش خریده و بعد فاکتور رو به آدیش میفرسته. به شماره های ۳ و ۴ توی این فاکتور دقت کنین، تو شماره ۳، مبلغ ١٤٢٧٨٦ یورو و توشماره ٤، مبلغ ١٠٠٠٠٠ درهم داریم. میدونین این پول ها برای چیه؟ اینها کارمزد دلالی زافرتکه، پولی که درخواست شده حتما به صورت نقدی و نه الکترونیکی به کارمندهاش پرداخت بشه. اگه ریگی به کفشتون نیست چرا نقدی؟ آخه مگه مصالح از کره ماه داره میاد که این قدر کارمزد داره؟ ما می تونیم همین کار رو به نصف قیمت براشون تموم کنیم!!

تو پست بعدی مفصل راجع به شرکت رینگ فیلد صحبت خواهیم کرد ولی این رو فعلا داشته باشین که آدیش یه دلال دیگه تو دبی به اسم رینگ فیلد داره که بعضی وقتها نقش واسط مالی رو برای آدیش بازی می کنه. فاکتوری که پایین می بینید یه نمونه از همین کاره که طبق دستور آدیش رینگ فیلد پول شرکت کره ای فیلیکس تکنولوژی رو که زافرتک ازش خریداری کرده بوده را پرداخت کرده.

بعد هم رینگ فیلد پول دلالی زافرتک رو همون جوری که خواسته بود به صورت نقدی پرداخت می کنه.

بعدم زافرتک تایید میکنه که همه پولشون رو گرفتن.

از این مکالمات هم که تو ایمیل هاشون فراون بود.




ما به قسمت دور زدن تحریم هاش کاری نداریم صدقه سرآخوندها ایران همیشه تو تحریمه. مشکل ما با اون قسمتیه که تحریمها واسه خیلی ها شده دکان کاسبی. مشکل ما با اون قسمتیه که آدیش تو هر معامله ای میاد چه پول هایی رو به این دلال هاش میده، پول هایی که میتونست صرف حمایت ازصنعت ایران و کالاهای ایرانی بشه. پول هایی که میتونست باعث شغل سازی برای خیلی از جوانها بشه.
بعد آقای صفائی فراهانی – مجری پروژه آدیش و رئیس هیئت مدیره – تو ماهنامه آدیش میاد میگه علت عقب ماندگی صنعت ایران اینه که مهندسین ایران کارمهندسی نمی کنن!! نه آقای محترم علت عقب ماندگی ایران وطن فروش هایی مثل شما هستند که به جای سرمایه گذاری تو کشور خودشون پول ها رو می فرستند کره، بعد میگی چرا کره از ایران جلوتره!
